وقتی بحرانی رو پشت سر می گذاری، بخصوص در مواقعی که در اون مورد دیگه کاری از دست تو ساخته نیست، مثل از دست دادن کسی یا چیزی، یکی از راه کارهایی که برای مواجه با بحران وجود داره و گاهی توصیه میشه اینه که فکر کردن در مورد این که چرا اینطوری شد و حالا چکار کنم رو آگاهانه به بعد موکول کنی و با خودت بگی، خوب بهش فکر می کنم، اما حالا نه، و سعی کنی حواست رو به چیزای دیگه ای پرت کنی ...
این بطور موقت تسکینت می ده و با گذشت زمان ممکنه تسکین واقعی تری هم اتفاق بیافته اما، باید خیلی حواستو جمع کنی که این گذشت زمان بهت آرامش کاذب نده و باید بتونی قبل از اینکه دیر بشه در مورد این که چی می خوای و چکار باید بکنی فکر کنی، چون برای بدست آوردن بعضی چیزها زمان عامل مهم ایه ...